بلوچی زبان ءِ نامداریں ندکار ڈاکٹر اے آر داد ءِ نوک تریں کتاب نمدیانی منی مہروانیں دوست ءُ سنگت جاوید شاہ ءَ سوگات کت اے کتاب ھمے سال ءِ جنوری ءَ چہ ملا اسماعیل لبزانکی گل پل اباد ءِ نیمگ ءَ چہ چھاپ ءُ شنگ بوتگ۔۔۔لبزانکی نمدی چھاپ ءُ شنگی ءِ دود ءُ ربیت ایدگہ لبزانکاں کرن ءُ زمانگاں چہ بندات بوتگ بلے وھدے بلوچی ءِ گپ بیت گڈا لبزانکی نمدی نویسگ ءِ ربیت نوزدہ سد ءُ پنجاہ ءَ پد بندات بیت چد ءُ پد کتابی دروشم ءَ بلوچی ءِ شھزانت واجہ سید ھاشمی ءِ نمدیانی کتاب سید نمدی ءُ سبادشتیاری ءِ کتاب نمدیانی دروت چھاپ ءُ شنگ بنت۔۔ سید ھاشمی ءَ نوزدہ ءُ پنجاہ ءِ زمانگ ءَ وتی دور ءِ ندکار ، شائر ءُ وتی نزیکیں دوست ءُ دوزواھاں لبزانکی جیڑہ ءُ جنجال ،ھما دور ءُ باریگ ءِ لبزانکی چست ءُ ایرانی بابت ءَ سہل ءُ تران کتگ سید نمدی یک ھسابے ھما دور ءِ لبزانکی رودپترے ءِ درجگ ءَ داریت ءُ چہ ایشی ءِ وانگ ءَ وانوک ءَ اے آشنائی بیت کہ بلوچی لبزانک ءَ چونیں چست ءُ ایر بوھگ ءَ انت ،زبان ءِ جیڑہ ءُ جنجال چی انت سید ھاشمی چے پیمیں جہد کنگ ءَ انت ءُ ندکاراں چے رنگیں سلاہ ءُ سوج دیگ ءَ انت ھمے نمدی ڈس انت کہ نوزدہ سد ءُ پنجاہ بگر داں ھپتاد ءَ بیا ، بلوچی لبزانک ءِ جیڑہ گر ءُ چیل ، سید ءِ زند ءِ تک ءُ پھنات درا بنت۔۔ھمے رنگ ءَ سبادشتیاری ءِ کتاب نمدیانی دروت سبا ءِ زند ءَ چھاپ ءُ شنگ بوتگ کہ ھما ندکارانی نمدی انت کہ وپات بوتگ انت ،نمدیانی دروت اوں لبزانکی نمدیانی دومی کتاب انت۔
ڈاکٹر اے آر داد ءِ نمدیانی کتاب ءِ تکنیک چہ دوھیں کتاباں جتا انت ءُ داد ءِ نمدی ھیالی انت کہ ھمے نمدیانی تہ ءَ لبزانکی گپ ءُ باوست کنت ، ندکار ءُ شائرانی تب ءُ زانشت ءِ بابت ءَ وتی دریں ھیالاں درشان کنت وھدے لبزانکی ا٘نت ءِ وانگ ءَ چہ وانوک ءَ اے سرپدی رسیت کہ مئے ندکار ءُ شائرانی ازمی بالیدگی چی انت ءُ آ لبزانک ءَ چے سرپد بنت، ءُ داد اوں بازیں جاھاں لبزانک ءِ اگدہ ءُ منصب ءِ بابت ءَ تران کنت کہ مئے نوک باھندیں ندکار ءُ شاێراں رھشونی ءُ دربرگ ءِ جوانیں موھے رسیت۔ھمے نمدیانی تہ ءَ داد چہ لبزانت ءُ شائراں گلہ ءُ ماسیت ھم کنت بلے چہ نمدیاں زاھر بیت کہ آ گوں لبزانک ءَ کمیٹڈ انت، نویسگ لوٹیت، کار کنگ لوٹیت برے برے گمان بیت کہ سید ءِ ارواہ آئی ءِ تہ ءَ پترتگ ءُ باز جاہ آئی ءُ سید ءِ لیکہ ءُ ھیالانی تہ ءَ ھمگونگی گندگ بیت۔۔۔ داد نبشتہ کنت،،،
شگر انت منا نویسگ پہ دگہ لوٹ ءُ تماھے ءِ ھاترا بندات نہ کرتگ ات بس یک کسانیں چاڈ ءُ ھبے ات کہ نوں کشکے بوتگ ءُ منی ھمراہ انت اگاں مردم اے راج ءُ بچاریت ءُ نوشتگ بہ کنت گڈا ھر روچ بہ مر ایت اد ءُ بے تواری ءَ مردم انچو پراموش کنگ بنت کہ رندا مردم دگہ کاراں بلکیں چاڑکہ بہ بنت بلے گوں لبزانک ءَ سنگین نہ بنت۔ (تاکدیم 14}نمدیانی انت ءِ تہ ءَ نوکیں دور ءِ آسراتی ھاس سوشل میڈیا ءُ لبزانک ءِ سان ءُ مئےورناھانی ساچشتانی بابت ءَ اوں وتی لیکہ درشانتگ انت آئی ءِ ھیال ءَ سوشل میڈیا ءَ وانگ ءُ زانگ، ندکاری ءُ شاێری ءِ ربیت کہ ساری ءَ بوتگ نوں آ ربیت ھلاس بوتگ ساچشت تک ءُ گیچن نہ بیت ھر کس ءَ کہ چیزے نبشتگ کنت ھمے ساھت ءَ فیس بک ءُ وٹس گروپانی جلوہ بیت۔۔ مئے گیشتر نویسوک (توری من بباں) دری لبزانک نہ وانیں وتی کسہ وتی شائری ءُ وتی ندکار ءُ شائراں وانیں چہ ایشی ءَ مئے ساچشتانی تہ ءَ شاھیگانیں پگر ءُ ھیال نئیت مئے مزنیں ندکار ءُ شائر چوش کہ سید عطا ءُ ایدگہ بوتگ انت آھاں وتی لبزانک ءُ ابید دری لبزانک اوں ونتگ انت اے دور ءِ ندکاراں داد ھما ندکار انت کہ وتی لبزانک ءَ ابید دری لبزانک ءَ وانیت ءُ نوکیں نوکیں تجربگ کنت ءُ اے ردا آئی ءَ بازیں کتاب نبشتگ کتگ کہ تکنیک ءُ رھبند ءِ ھوالہ ءَ مئے لبزانک ءَ نوک انت۔ لبزانک ءِ کیلو ءُ رھبند ءِ بابت ءَ داد نبشتہ کنت
آ لبزانک کہ پہ وت ءَ کیلو ءُ رھبند جوڈ نہ کنت آ لبزانک ءُ کسان ءُ مزن ءِ تپاوت کدی ھم نہ گیش ایت پرچا کہ تو گش ئے پلاں شر انت گڈا دومی گشیت اے کہ منی دست ءَ انت چد ءُ شرتر انت مزنیں زبان ءُ لبزانک ءَ اگاں یک ءُ دومی ءِ گپانی سراتپاک نہ بیت ھر کس وتی گپ ءَ زرنگ کنت ءُ دیم ءَ کاریت ایشی ءِ مانا ایش نہ انت کہ آیانی گورا رھبند نیست ،،
لبزانک ھب ءُ چاڈانی منت ءَ نویسگ بیت اگاں ھب ءُ چاڈے مہ بیت ءُ بس ھمے جیڑگ بہ بیت کہ مروچی پلاں واکیہ بوتگ یا ھمے شوربندی بکن ئے کہ من اے بنگپ ءَ نویساں ءُ دل ءَ اے بابت ءَ لھڑ ءُ پاھار نیست گڈا اے رنگیں ندکاری گیشتر ھوادگ ءُ بے تام بنت ۔اگاں واکیاتے سر بکش ایت واکیاتے ھمراھی ءَ ازمی ءُ علمی بالیدگی بہ بیت گڈا ازم ءَ زندگ کنت ، عطا شاد ءَ وتی لچہ ساہ کندن کہ نبشتہ کتگ ھم چہ واکیاتے ءَ اسرمند بوتگ بلے چوش کہ عطا شاد ءِ گورا ازمی بالیدگی بوتگ ھمے واکیہ ءَ ائی ءِ زرد ءَ را زنزرینتگ ھمے لچہ ھمک دور ءَ نوک تر گندگ ءَ کیت ءُ ھجبر کوھن نہ بیت۔مئے لبزانک ءَ اوں واکیاتانی سر ءَ نویسگ بوھگ ءَ انت ، یکے و گیشتر ساچشتانی تہ ءَ لھڑ ءُ پاھار آ رنگ ءَ نہ انت یا کہ ندکار ءِ زرد ءَ را نہ زنزرینتگ ئے ۔واکیات ئے بوتگ ندکار ءَ نشتگ پیسلہ کتگ من ءَ نبشتگ کنگی انت پریشی ءَ ندکار نندیت جیڑیت ءُ نبشتگ کنت جیڑگی نبشتہ ءُ مارشتانی درکپگ ءُ نبشتہ ءَ پرک بیت جیڑگی ساچشت ھوادگ ءُ بے تام بنت۔۔ اے بابت ءَ داد نبشتہ کنت۔
مروچاں من گندگ ءَ یاں ندکار ءُ شائر گوش ئے نشتگ انت کدی سرکپت ءُ واکیاتے سر بہ کش ایت داں آ وتی لچہ ءَ نبشتگ بکنت بلوچی لبزانک ءَ زی ھم انچیں ربیتے بوتگ سیاسی دیوان ءُ ندکارے ءِ یات ءَ کہ مچی ءِ بوتگ دیوان ھماٰٰٰئی ءِ نام ءَ بوتگ دراھیناں ھماٰئی ءِ نام ءَ موتکے، موتکے نبشتگ کتگ اتکگ ءُ ونتگ دومی ربیت اے بوتگ کہ شائر ءُ ندکار ے رپتن روچ کہ بوتگ یا کسے مرتگ یا کہ نامداریں سیاسی رھدربرے مرتگ ات چندے شائر بوتگ انت کہ اے دگہ ھساب ءَ جوانیں تاکدیمے ءَ چاپ نہ بوتگ انت مردگانی موتک ءِ نویسگ ءِ منت ءَ ایشانی ھمے شئر سرتاک ءُ پشتاک ءَ چاپ ءُ شنگ بیتگ انت اینگو مردگ کبر ءَ ایر دیگ بوتگ اے دست ءَ شائر ءِ موتک ٹپال پیتی ءِ میار کنگ بوتگ۔ )نمدیانی ا٘نت تاکدیم 20)
چوش نہ انت کہ پہ نبشتہ کنگ ءَ بنگپ نیست اگاں سرکپت ءَ واکیھے مہ بیت لبزانک وتی گاماں بداریت ءَ اوشت ءِ آماچ بہ بیت ءُ دنیا ءِ ایدگہ چست ءُ ایر گوشاں مہ کپ انت بس مارشتانی بنزہ مھکم بوھگ المی انت پریشی ءَ زرد بہ زنزریت دل ءَ لھڑ ءُ پاھارے چست بہ بیت زرد بیل ءُ آلاڈ بہ بیت۔ا داد نبشتہ کنت
ساچشت یک اندری درشانے بس دریگے ءِ دمانکےپچ بوگ ءَ گوں شئر ءُ لچہ وتی بنلاد ءَ ایر کنت۔۔تیوگیں روچ ءَ لچ کاری ءَ پد ھما پت کہ پہ وتی چک ءَ پنسل ءُ کاپی یے زیر ایت ءُ بارت اے ھم کسھے آزمانکے) بوت کنت بلے چو کہ مئے گور ءَ ھیال ءُ گمان ءِ تاھاپی انت مئے گورا ھیال ءِ مرگ ءِ بانزل سستگ انت ما گیش ءُ پر کنگ ءِ ھنر ءَ نزانیں پمیشا داں سرجمیں زمین جمبے نہ بیت مئے ند جمب ات نہ کنت۔۔لبزانک ھیال ءِ شاھیگانی ءِ نام انت ندکار ھما انت کہ کسانیں گپے ئے پشدر ءَ لبزانی کلات ءُ ماڑی ئے مک بہ کنت پد ءَ اے ھما کلات بہ بیت کہ چد ءُ ساری کس ءَ نہ دیستگ۔ تاکدیم (21)
لبزانک ءَ سیمسر نیست، ھد ءُ بند نیست لبزانک ءِ زر بے گواز انت وتی چاگرد۔ دودربیدگ کوم ندکار ءِ واستا دراھیں دنیا پرآئئی ءَ کسھ۔ شئر نویسگ ءِ سکین بوت کنت ءُ وھدے ندکار ءِ واستا تھنا وتی آتراپ نہ بیت آ انسان ءِ بستار ءَ جیڑیت ءُ نبشتہ کنت ھمے چیز آئی ءِ ساچشت آں مزنی ءُ جھانگیری بکشاھیت ۔ما وھدے وتی ندکار ءُ شائراں پول ایں مارا گیشتر ھمے گندگ ءَ کیت کہ ما یکیں چاگرد ءُ یکیں سیمسر ءَ نشتگیں ،ھمے آتراپ ءَ نشتگ کنیں ،کامیو۔ ٹالسٹائی۔ پاھلو ءِ لبزانکی بستار اگاں مزن انت آھاں بنی آدمی بستار ءَ نبشتگ کتگ سیمسرانی ھد ءُ بنداں چہ آجو بوتگ انت۔۔ اے بابت ءَ داد نبشتہ کنت
ندکار (شائر ءُ نبشتہ کار) باید انسانے بہ بیت ءُ نبشتگ بکنت یک راج ءُ ربیدگے ءِ زندان ءَ بندیگ مہ بیت مزنیں ندکار بے اوست ءُ بے امیت اے ھاترا نہ بیت کہ آئی ءَ پرچا دوست دارگ نہ بیت بلکیں آئی ءَ اپسوز ھمے گپ ءِ بیت کہ ھما چیز آئی ءَ نویسگ لوٹتگ پرچی گوں آئی ءَ نویسگ نہ بوتگ ھمے گم آئی ءِ اند ءَ چو لبزانکی جنزے ءَ زندگ بہ بیت ءُ ھر روچ آئی ءَ نوک نویسگ ءِ سکین ءَ بدنت۔ تاکدیم 24
لبزانک بہ بیت یا راجمان ءَ زند ءِ دگہ پھنات بہ بنت آیاں پھکیں شرگداری دیما بارت، پودیت ءُ پلگار کنت شرگداری ءَ دوستی سنگتی ءُ ملک مردمی مہ بیت بس ازم دیما بہ بیت ءُ گپ جنگ بہ بیت بلے بدبھتی ءَ مئے گورا گیشتر ھمے چارگ بنت ءُ توسیپ ءُ ایر جنئگ بیت جوانیں ساچشت وتارا وت زندگ کنت نیکہ کسے ئے ایر جنئگ ءُ ڈوبارگ ءَ ساچشت زندگ مہ بیت چوش نہ انت۔۔اے بابت ءَ داد تاکدیم 30 ءَ نبشتہ کنت
جوانیں ندکار ءُ نبشتہ کار منگ ءُ نہ منگ ءَ چہ بالا بیت مئے دودمان ءَ باز بر ءَ منوکیں مردم تٰئی ساچشت ءَ چہ گیش ترا سنگتی ءِ منت ءَ من ایت ھمے رنگ ءَ تو آٰئی ءِ پکر ءُ لیکہ ئے مردمے نہ بوتئے ھم ترا نہ من ایت، وانگ ءَ ترا نہ ونتگ ئے ھم۔مٰئے لبزانک۔سیاست ٹولیانی تہ ءَ بھر بھر انت ، شرگداری ھم برداشت کنئگ نہ بیت دانکہ شرگداری نہ بیت ردی راست نہ بنت ردیاں داں راست کنئگ ءِ جھد کنئگ مہ بیت ما دنیا ءِ گاماں شت کت نہ کنیں
